.
Hij was beeldhouwer en architect, zoals de groten van de Italiaanse renaissance die hij bewonderde. Net als zijn tijdgenoot Lassus werd hij geboren (ca. 1505) in de omgeving van Mons, en maakte hij een reis naar Florence en Rome. Lassus bleef in Italië, Du Broeucq keerde terug en werd een gunsteling van Maria van Hongarije. Zijn werk is voor een groot deel verloren gegaan: Henegouwen is een oorlogsgebied, en oorlog is nefast voor architectuur. Pas laat werd hij ontdekt als een renaissancekunstenaar van Europees formaat.
Van zijn beeldhouwwerk blijven enkel de sculpturen die hij omstreeks 1535 maakte voor het doksaal in de kerk van de kanunnikessen van Ste. Waudru. Progressieve kunst in een kerk die al ouderwets was nog voor ze was voltooid. De gelovigen in de kerk kregen geen heiligenbeelden te zien, maar zeven mooie albasten vrouwen: de kardinale en de theologale Deugden. Op de foto's: de moederlijke Liefdadigheid, en de Hoop, reikhalzend naar den hoge. Het zijn bijna klassiek aandoende beelden die in drapering en houding doen denken aan de antieke kunst die Du Broeucq in Rome moet gezien hebben.
Tenslotte het beeld van Bartholomeus: een deel van de prijs die hij eind 1572 moest betalen om te ontsnappen aan zijn executie, want samen met 80 anderen was hij betrapt als Calvinist - wat ten tijde van Alva de dood betekende. Dankzij zijn reputatie kreeg de kunstenaar een alternatieve sanctie die weliswaar niet zonder cynisme was, met de Bartholomeusnacht van 24 augustus 1572 in het achterhoofd. De Broeucq maakt er een meesterwerk van, en naar verluidt ook een zelfportret.
Wie meer wil zien kan hier terecht. Ik vond een mooi artikel over Du Broeucq in Tertio, naar aanleiding van een tentoonstelling in 2005, en een fijne synthese van leven en werk op de website van Mons. De collegiale kerk van Ste. Waudru alleen al maakt een bezoek aan de stad van Elio di Rupo de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten