Gelukkig is er vandaag dat mooie opiniestuk van Hilde Kieboom in de Morgen: O hoofd vol bloed en wonden. Ik leg het voor de gelegenheid even op de scanner, want de link in de Morgen is enkel voor abonnees.
Als we met de 'paasboodschap' van een primaat als mgr. Léonard moeten voortdoen... wat een zielige reactionaire verblinding!
5 opmerkingen:
'De zwakke kracht van de liefde'. Mooi gezegd.
Ik ben katholiek opgevoed. Ik ben nog altijd gelovig, maar ga al lang niet meer ter kerke. (Ik ben zelfs een tijdje 'overtuigd' atheïst geweest. Tot ik vaststelde dat ik vloekte met overtuiging. Toen kwam ik tot de vaststelling dat iemand die zo overtuigd is in zijn vloeken, dat hij God verdoemd, wel gelovig moet zijn. Je kunt God niet verdoemen als je denkt dat hij niet bestaat.) Gelovig, ja, maar Jezus zou van mij zeggen dat mijn geloof op zand is gebouwd. Ik twijfel te veel. Als ik al dat machogedrag om hij heen en op TV gadesla, voel ik mijn levenstwijfel als een zegen. (Ach, ja, ijdelheid is mij niet vreemd.) Maar in het geval van het Geloof, is mijn twijfelen een zwakte. Soms denk ik dat ik gelovig ben om mijn ouders te eren die mij zo hebben opgevoed of omdat ik nog altijd niet volwassen ben en liever terug wil naar de bescherming die ik genoot van ouders en kerk. Kortom, geloof uit nostalgie - zekerheid voor een twijfelaar.
Maar goed, nu kom ik ter zake. Ik heb een zoon die biseksueel is. Je kunt zo progressief zijn als je wilt - de dag dat je dochter je komt vertellen dat ze verliefd is op een zwarte of dat je zoon je komt vertellen dat hij biseksueel is, word je plotseling zo 'conservatief' als de pest. Het was net alsof ik een andere zoon kreeg. Je vraagt je onmiddellijk af of je fouten in zijn opvoeding hebt gemaakt. Ik heb altijd geweigerd speelgoedgeweren of ander walgelijk tuig voor hem te kopen. Maar op het moment zelf stel je je wel de vraag of je dat toch niet beter had gedaan. Ik heb getracht mijn zoon waarden mee te geven, zin voor schoonheid, voor kunst, voor muziek.
Nu ben ik erover heen, of liever : het slijt.
En dan komt die uitspraak van Léonard, dat er ergens een blokkage is geweest in de psychologische ontwikkeling van homo's, waardoor ze abnormaal zijn. Weet u wel wat u aanricht bij gelovige ouders van homo's, lesbo's en bi's, Léonard ? Leert de Kerk dan nooit uit zijn fouten ? Welke geestelijke heeft er tijdens de vele pogroms, tijdens de nazivervolgingen, zijn nek uitgestoken voor de Joden ? (In Duitsland waren eer een paar.) Iedereen was al sinds de middeleeuwen overtuigd dat de Joden het vuil van de straat waren want het waren de moordenaars van Jezus. Doe maar, christenmens, stigmatiseer maar verder de homo's. Dan werden Sie es sicher nicht gewusst haben, Léonard !!!
Ik wil hier nog iets aan toevoegen, want ik ben echt razend.
Waarom toch altijd de homo's stigmatiseren ? Waarom toch altijd zo met seks bezig ? Zegt dat niet meer over diegenen die zulke uitspraken doen ? Honi soit qui mal y pense ! Waar is de liefde van de Bergrede ? Waar is de liefde die alle wetten overbodig maakt ? Waarom heeft de Kerk, de hoeder van het leven, zich nooit uitgelaten over WO I en WO II ? Ik bedoel : waarom werden beide legers in WO I gezegend vooraleer ze ten strijde trokken ? Heeft er ooit een priester of bisschop gezegd dat een mens een zonde begaat door een ander mens te doden ? Ooit een encycliek gelezen tegen de oorlog in het algemeen ? Neen, hoor, je hebt immers gerechtvaardigde oorlogen ! Wie dat bepaalt, is niet van belang. En als je een goddeloze communist ging doden, kreeg je wel de steun van een priester (nietwaar, Verriest ?). Dan speelde het gebod : 'Gij zult niet doden' geen enkele rol.
De bestuurlijke, institutionele kant van de catholica is niet bepaald haar interessantste kant. Ook niet de enige, gelukkig maar. Ondanks dat stugge en soms ronduit blinde instituut voel ik me nogal altijd vrij thuis in dat bonte huis met zijn oeroude wortels, zijn rijke (cultuur)geschiedenis, zijn monastiek, zijn liturgie en vooral met die concrete personen, sommige al lang dood, sommige springlevend en nabij, die een diepe spiritualiteit uitstralen. Daar gaat het mij om.
In die zin ergert het me soms, of sterker, doet het pijn, als een of andere bestuurder van dat alles het absoluut nodig vindt om de meest elementaire menselijkheid met de voeten te treden. En dan nog in volle paastijd, wanneer er verdorie toch wel iets anders te verkondigen valt.
Maar gelukkig is er meer dan dat.
Je hebt gelijk, Dominiek. Ik maak al lang het onderscheid tussen de Meester en diegenen die zich als Zijn boodschapper op aarde opwerpen. Hoe goed ze het ook bedoelen, hoe goed ze ons ook willen aanzetten tot een 'zuivere' leer - die booschappers zijn er met hun malle uitspraken soms de oorzaak van dat mensen zich van God afwenden. Jammer, want ze gooien het Kind met het badwater weg. Jezus heeft ooit gezegd dat die leraren strenger zullen worden geoordeeld.
Die Léonard, met zijn beminnelijke glimlach, heeft mij (en vele andere ouders) ontzettend veel pijn gedaan. Bovenop het besef dat je geen kleinkinderen zal hebben, dat je alleen zal sterven (maar dat moet iedereen : alleen sterven), krijg je van die man nog eens verwijten van opvoedingsfouten cadeau.
Het is altijd hetzelfde liedje : mensen doen domme uitspraken vanuit hun ivoren torens, pluche zetels en comfortabele levenstijl. In het geval van Léonard zal de basis het weer mogen uitleggen. Gelukkig zijn er nog menselijke boodschappen, zoals blijkt uit het artikel van gisteren.
Bedankt voor de mooie 'paasboodschap' van Hilde Kiebooms.
Ook ik heb mij geërgerd aan de 'paasboodschap' van de gedoodverfde opvolger van kardinaal Danneels, die in zijn jongste paasbrief:"de vreugde van het geloven" nog schreef:"Voor de buitenwereld is de Kerk vaak een instituut als een ander, met zijn leiders en leden, met zijn ouderdomsverstarring in denken en spreken, vaak streng en vastgepind op een ethische code, al te zeer gefascineerd door alles wat met seksualiteit te maken heeft, betuttelend ook en onvrij makend."
Het lijkt wel een robotfoto van de Naamse Monseigneur, die echter niet alleen de buitenwereld heeft pijn gedaan ...
Laten we hem een halt toeroepen (als zelfs Benedictus XVI, Léonard's grote voorbeeld niet te beroerd is om zijn inschattingsfouten toe te geven, zal Léonard misschien ook bezwijken onder de druk van zoveel terecht verontwaardigde christenen!?)Teken de petitie op deze webstek:http://www.evangelielevensnabij.be/petitie.asp
Zalig Pasen!
Een reactie posten