Mystiek

Terwijl ik een roman van Elif Shafak lees over de ontmoeting tussen de twee sufi-meesters Sjems Tebrizi en Djalal Ad-din Rumi, lees ik in het brevier van de vierde Paaszondag deze tekst van Gregorius de Grote, zes eeuwen ouder. Het is een passage uit een preek over het evangelie van de Goede Herder. Ik hou eraan om dit proza even in 'verzen' op te splitsen.

Ik bedoel,
weten of kennen,
niet door geloof maar door liefde,
weten of kennen,
niet door gelovig te aanvaarden,
maar door handelend op te treden.

De krachtige vertaling maakte me nieuwsgierig naar het Latijnse origineel. Zelfs hiervoor hoef je de bibliotheek niet meer in te duiken: dankzij Google Books zijn grote delen van de oude Patrologia Latina vrij toegankelijk op het internet, als je de scanfoutjes erbij neemt. Zo luidt het bij Gregorius (PL 76,129):

Scitis autem dico,
non per fidem,
sed per amorem.
Scitis dico,
non ex credulitate,
sed ex operatione.

Dit had zo uit Sjems' 'Veertig Regels van de Liefde' kunnen komen, of uit een gedicht van Rumi. Het blijft merkwaardig hoe uitermate tijdloos de mystieke ervaring kan zijn.

Dat is ook de boodschap van Elif Shafaks The Forty Rules of Love. De Nederlandse vertaling dient zich aan als een damesliteratuur (ondertitel: Een zoektocht van een vrouw naar liefde en inspiratie) en eerlijk gezegd, hier en daar lijkt het er een beetje op, maar de roman heeft veel meer te bieden.