Fumeurs

.
Zodiac, Capilla Flamenca in de Sint-Gilliskerk, vrijdagavond 27 juli 2007

Na een jaar verwenning in het Concertgebouw is dit weer het Festival Musica Antiqua in zijn aloude essentie: elleboog aan elleboog samengepakt in een eeuwenoud kerkinterieur, met de beenruimte van een goedkope chartervlucht genietend van hemelse oude muziek die ronduit te mooi is om zich te ergeren aan het feit dat de organisatoren een pilaar geplaatst hebben tussen mijn stoel en het ensemble. Over het visuele aspect van dit concert heb ik dus bitter weinig te melden.

Het muzikale aspect: zalig. Dat weet je als je naar de Capilla Flamenca komt. Een met zorg samengesteld programma van vooral ars nova, vierstemmig uitgevoerd met een naar de perfectie neigende eenvoud. De titel zat een beetje fout: met de dierenriem heeft dit concept weinig te maken, maar muzikaal en textueel treft eens te meer de rake keuze van de samenstellers. Dit programma bestaat trouwens al een tijdje op cd, bij Eufoda.

Il n'i a point d'outrayge quant on fume sans fayre autrui damage, zo werd gezongen in een lied van Jean Simon Hasprois (+1428), bewaard in de codex Chantilly. Is dit een rokerslied? Merkwaardig toch, een kleine eeuw voor de ontdekking van Amerika. Was de waterpijp doorgedrongen vanuit het oosten? Zo ja, wat rookte men? Noch het internet, noch de Britannica helpen me echt op weg. De tekst lijkt me figuurlijk interpreteerbaar in de zin van 'dampen' van woede of passie. Ik sta daar blijkbaar niet alleen in. Anderen zien het blijkbaar concreter. Blijkbaar bestond er in Frankrijk een geheim genootschap van hasj-gebruikers. Te mooi om niet waar te zijn natuurlijk. Maar waar haalt men deze schilderachtige informatie? Misschien gewoon uit deze tekst...

Dat het laatste lied, Ach vlaendre vrie hedel aert van Bruggeling Thomas Fabri ook als bisnummer werd herhaald, tekent misschien wel de tijdsgeest in het Vlaanderen van 2007.